Biblioteka Publiczna Gminy Halinów

O co zapytać autorytet naszych czasów? O co zapytać Władysława Bartoszewskiego? Nikt nie ma wątpliwości, że o sprawy zasadnicze i kwestie fundamentalne. O każde zagadnienie zapytał kto inny, nieprzypadkowy, kogo z autorem łączą wzajemna sympatia i szacunek. Z Władysławem Bartoszewskim rozmawiają: o nadziei Janek Mela, o dialogu Joanna Szczepkowska, o honorze Jakub Wesołowski, o tożsamości Szewach Weiss, o wierze bp Tadeusz Pieronek, o solidarności Janina Ochojska, o przyzwoitości Muniek Staszczyk, o patriotyzmie Bogdan Borusewicz.

Śmierć za kubek wody. Pakistan, upalne popołudnie. Pracująca cały dzień w polu Asia Bibi, czterdziestoletnia matka pięciorga dzieci, pije wodę z pobliskiej studni, należącej do muzułmanów. Ponieważ Asia jest chrześcijanką, inne kobiety uważają, że woda stała się "nieczysta". Wybucha kłótnia. 14 czerwca 2009 roku Asia trafia do więzienia, zostaje skazana na śmierć. W jej obronie stają gubernator Pendżabu (muzułmanin) oraz minister do spraw mniejszości (chrześcijanin). Obaj giną z rąk fanatyków religijnych. Asia nadal przebywa w więzieniu, w tej książce opowiada swoją historię. Ułaskawienie nie oznacza, że Asia będzie bezpieczna. Fundamentaliści muzułmańscy grożą jej linczem. O życie Asii walczą ludzie na całym świecie. Książka powstała we współpracy z Anne-Isabelle Tollet

Niezwykle szczere rozmowy z legendarnym kurierem i emisariuszem Polskiego Państwa Podziemnego, Janem Karskim, w latach 1995-97 emitowane w Głosie Ameryki.Karski, nazywanym "świadkiem Holokaustu", opowiada w nich Maciejowi Wierzyńskiemu o najważniejszych wydarzeniach, w których uczestniczył podczas wojny, dzieli się bardzo osobistymi refleksjami i ocenami, często o niezwykłym wprost stopniu otwartości, nie pomijając tematów trudnych czy kontrowersyjnych.Poznajemy Historię, widzianą Jego oczami.W roku 2012 Jana Karskiego pośmiertnie uhonorowano najwyższym amerykańskim odznaczeniem, Medalem Wolności, przyznawanym przez Prezydenta Stanów Zjednoczonych.Wyczynami wojennymi się nie chwalił, nie przeceniał wagi spotkań z najpotężniejszymi politykami świata. Przeciwnie, miał skłonność do pomniejszania swojej roli, podkreślania, jak bardzo czuł się onieśmielony w obecności Edena czy Roosevelta. Barwnie i z upodobaniem opowiadał, jakie popełniał gafy. Miał dystans do samego siebie i myślę też, że mocne poczucie własnej wartości, które nie potrzebuje reklamy.Kilka spotkań z Karskim - a czułem, że obcuję z człowiekiem niezwykłym - nasunęło mi myśl, aby zarejestrować jego wspomnienia. Miałem wrażenie, że Karski znany jest raczej jednostronnie, głównie ze swej odwagi i postawy moralnej, a nie z oryginalnego, przenikliwego, i niestety, nieczęstego w naszym narodzie, umysłu politycznego. W rezultacie spotykaliśmy się regularnie, przez prawie dwa lata.Maciej Wierzyński